met de boot van Laos naar Thailand
Door: wendy
Blijf op de hoogte en volg jeremy
15 Februari 2017 | Thailand, Chiang Mai
Vanmorgen vertrokken met de slow boot uit Luangprabang.
We vertrokken om 9 uur.
Wat is dit relaxed zeg, zo over de Mekong, je ziet van alles.
De natuur veranderd elk uur, zo is alles groen, dan weer allemaal rotsen, een watervalletje en zelfs witte strandjes.
Mensen in op en langs het water, je hoeft je niet te vervelen.
Geen stress, Jeremy was lekker zijn boek aan het lezen en ik heb weer wat mooie plaatjes kunnen schieten, ben zo blij met mijn nieuwe camera.
Na een uurtje of twee dacht ik nog jee geen lekke band of stukkende motor alles verloopt prima.
Ja vergeet het maar, dat had ik ook niet moeten denken.
Op eens een schreeuw de motor uit en naar de kant.
Na een paar minuutjes kwam er een andere boot ons helpen, en gelukkig was het gauw verholpen en konden we weer verder.
Na ongeveer een uur varen, weer stuk, waarom hebben wij dat nou altijd.
De motor zit ook vast met allerlei touwtjes dus het is zo gek nog niet denk ik.
Maar goed gelukkig was het nu ook weer snel verholpen en konden voor de tweede keer weer verder.
Er staat een hele harde stroming, ik denk ook dat je hier niet moet in vallen.
Na 8 uur varen kwamen we aan bij het plaatsje Pakbang, hier gaan we overnachten en dan morgen de tweede helft varen.
Nadat we onze koffers hadden neergezet zijn we het dorpje in gegaan om wat te eten.
Ver zoeken hoefde je niet want het was 1 straatje.
En wat vind ik op de valreep 1000 kip, haha tot nu toe nog elk land geld gevonden.
s Avonds stroomde het vol met toeristen uit Thailand, die maken de toer andersom.
Het waren 3 boten en ze zaten zelfs opgepropt in de machine kamer.
Ben ik blij dat wij dit weer tegen de draad in doen, onze boot was maar voor de helft vol.
Na het eten onze laatste kip uit gegeven aan 2 flessen Lao wiskey en de laatste dingetjes opgemaakt, heb het geweten ook, we lagen vroeg op bed.
Vandaag het officiële bericht gehad dat we weer opa en oma worden, van Bryan en Ciska.
We wisten het al maar nu hebben ze de echo gehad en alles is goed.
Dit is beter nieuws dan 2 weken geleden dat ze bij ons hadden ingebroken.
De volgende ochtend liepen we naar de boot, wat een prachtig gezicht die dauw tussen de bergen.
Het is wel koud maar wel een mooi gezicht.
We hadden nu de boot die ons gisteren hielp, dit is meer een rondvaart boot.
Er zitten tafeltjes tussen de stoelen en je moest zelfs je schoenen uit doen.
Deze boot gaat wel iets langzamer dan die andere maar het is een uur korter varen.
Eh eh dus mooi niet in plaats van een uur korter deed hij een uur langer er over 9 uur pfff.
We kwamen om 6 uur aan wal de kant van Laos, hier moesten we met een tuk tuk naar de grens 12 km terug, de grens is een brug.
We hoorde dat de grens om 8 uur dicht zou gaan, dus dat werd haasten.
Gelukkig gingen er nog 6 man naar Thailand en na veel onderhandelen met de tuk tuk kregen we het toch voor elkaar om iets minder te betalen.
Maar ze weten toch dat je geen kant op kan.
Door de douane ging soepel, maar toen we er door heen waren stonden er geen taxi s of bussen.
Wij met nog een ander stel zouden dan wel de brug over gaan lopen.
Nou vergeet het maar dat mag niet, je moet met de bus die er niet was.
Ja en nu dan, oh daar kwam een bus.
Weer ff betalen en het dubbele want was na 6 uur, ze weten het hier wel die grappenmakers.
Zo daar de Thaise grens over en we stonden weer in Thailand.
We wilde alle 6 naar chaing rai, er stond een minnifan die ons wel even voor een behoorlijk bedrag heen wilde brengen.
Weer onderhandelen en ook hier weer wat van af gekregen 13 euro pp.
Na anderhalf uur waren we in de stad.
We werden afgezet bij een hostel, die vol was en erg duur voor een dorm 10 euro pp.
Nou gaan wij niet op een dorm slapen, dus zijn gesplitst.
Het was onderhand zo rond een uur of 9 s avonds en we kregen wel honger en dorst, onze laatste slok water was om 4 uur, die was al een tijdje op.
Maar eerst een slaapplaats dat was belangrijker.
Alles vol, Jeremy begon te tieren en te vloeken met zijn onderhand beroemde gezegde IK GA NOOIT MEER MEE.
Na dik een uur te hebben rond gelopen, kwamen we een soort hotel tegen met een bord rooms, en voor maar 10 euro.
En ja zeg ze hadden een kamer vrij.
Het meisje zei het is wel 4 hoog en geen lift, dat maakt niet uit we hebben een bed.
We vroegen of we onze tassen nog even beneden konden laten want we hadden echt vocht nodig en voedsel, het was al half 11.
Dat was geen probleem zei ze.
We waren al een weekend markt tegen gekomen, dus daar gauw onze buik gevuld.
Toen naar ons hotel, hoe zou de kamer er uit zien, want dat wisten we natuurlijk niet.
Maar wat een verassing zeg, een groot bed warm water douche een tv, koelkast en zelfs badslippers.
Jeremy werd weer een beetje blij, zou hij dan toch nog een keer met me mee willen, hahaha.
En dan word je de volgende dag weer wakker in Thailand, toch wel een vertrouwd gevoel, de mensen zijn vriendelijk het eten is verrukkelijk, en een stuk goedkoper dan Laos.
Daar aten we voor 6 euro op de markt hier voor nog geen 3 dat scheelt toch een hoop.
Eerst maar even de was weg brengen want alles is stoffig en vies.
Daarna bij een duur hotel het zwembad ingegaan, ja tegen betaling van de hoofdprijs.
Maar de stad hebben we verleden jaar al gezien dus dit was wel lekker.
Alleen het zwembad zelf lag in de schaduw, en ijs koud, daar viel niet in te zwemmen, daar betaal je nou voor grrrrr.
We hadden er achteraf gewoon in kunnen glippen, dat doen we de volgende keer dan maar als we weer zo iets hebben.
De volgende dag de was ophalen, o jee waar was het ook al weer, dat straatje rechts toch, of nee links.
was toch voor in de straat, of toch achter of in het midden, pfff gelukkig toch nog terug gevonden.
Met onze fris ruikende wasgoed zij we de koffers in gaan pakken, en de volgende dag naar Chaing Mai gegaan.
Hier vandaan is het iets makkelijker te reizen.
Zonder lekke band of stukkende motor zijn we weer in het hotel waar we verleden jaar ook 4 dagen verbleven, met een heerlijk zwembad waar je wel in kan zwemmen.
We wilde een fan room maar die waren vol wel de volgende dag.
Dus een airco kamer, ja wel ff bijna 3 euro duurder maar het is even niet anders.
Geeft die doos gewoon te veel terug, zaten we uit eindelijk voor dezelfde prijs als een fan room, toch wel even leuk.
Op dit moment zijn we druk aan het vergaderen waar we heen gaan, dit zal voorlopig nog even Thailand zijn.
Een ticket terug naar de Filippijnen is iets te duur jammer genoeg.
W
We vertrokken om 9 uur.
Wat is dit relaxed zeg, zo over de Mekong, je ziet van alles.
De natuur veranderd elk uur, zo is alles groen, dan weer allemaal rotsen, een watervalletje en zelfs witte strandjes.
Mensen in op en langs het water, je hoeft je niet te vervelen.
Geen stress, Jeremy was lekker zijn boek aan het lezen en ik heb weer wat mooie plaatjes kunnen schieten, ben zo blij met mijn nieuwe camera.
Na een uurtje of twee dacht ik nog jee geen lekke band of stukkende motor alles verloopt prima.
Ja vergeet het maar, dat had ik ook niet moeten denken.
Op eens een schreeuw de motor uit en naar de kant.
Na een paar minuutjes kwam er een andere boot ons helpen, en gelukkig was het gauw verholpen en konden we weer verder.
Na ongeveer een uur varen, weer stuk, waarom hebben wij dat nou altijd.
De motor zit ook vast met allerlei touwtjes dus het is zo gek nog niet denk ik.
Maar goed gelukkig was het nu ook weer snel verholpen en konden voor de tweede keer weer verder.
Er staat een hele harde stroming, ik denk ook dat je hier niet moet in vallen.
Na 8 uur varen kwamen we aan bij het plaatsje Pakbang, hier gaan we overnachten en dan morgen de tweede helft varen.
Nadat we onze koffers hadden neergezet zijn we het dorpje in gegaan om wat te eten.
Ver zoeken hoefde je niet want het was 1 straatje.
En wat vind ik op de valreep 1000 kip, haha tot nu toe nog elk land geld gevonden.
s Avonds stroomde het vol met toeristen uit Thailand, die maken de toer andersom.
Het waren 3 boten en ze zaten zelfs opgepropt in de machine kamer.
Ben ik blij dat wij dit weer tegen de draad in doen, onze boot was maar voor de helft vol.
Na het eten onze laatste kip uit gegeven aan 2 flessen Lao wiskey en de laatste dingetjes opgemaakt, heb het geweten ook, we lagen vroeg op bed.
Vandaag het officiële bericht gehad dat we weer opa en oma worden, van Bryan en Ciska.
We wisten het al maar nu hebben ze de echo gehad en alles is goed.
Dit is beter nieuws dan 2 weken geleden dat ze bij ons hadden ingebroken.
De volgende ochtend liepen we naar de boot, wat een prachtig gezicht die dauw tussen de bergen.
Het is wel koud maar wel een mooi gezicht.
We hadden nu de boot die ons gisteren hielp, dit is meer een rondvaart boot.
Er zitten tafeltjes tussen de stoelen en je moest zelfs je schoenen uit doen.
Deze boot gaat wel iets langzamer dan die andere maar het is een uur korter varen.
Eh eh dus mooi niet in plaats van een uur korter deed hij een uur langer er over 9 uur pfff.
We kwamen om 6 uur aan wal de kant van Laos, hier moesten we met een tuk tuk naar de grens 12 km terug, de grens is een brug.
We hoorde dat de grens om 8 uur dicht zou gaan, dus dat werd haasten.
Gelukkig gingen er nog 6 man naar Thailand en na veel onderhandelen met de tuk tuk kregen we het toch voor elkaar om iets minder te betalen.
Maar ze weten toch dat je geen kant op kan.
Door de douane ging soepel, maar toen we er door heen waren stonden er geen taxi s of bussen.
Wij met nog een ander stel zouden dan wel de brug over gaan lopen.
Nou vergeet het maar dat mag niet, je moet met de bus die er niet was.
Ja en nu dan, oh daar kwam een bus.
Weer ff betalen en het dubbele want was na 6 uur, ze weten het hier wel die grappenmakers.
Zo daar de Thaise grens over en we stonden weer in Thailand.
We wilde alle 6 naar chaing rai, er stond een minnifan die ons wel even voor een behoorlijk bedrag heen wilde brengen.
Weer onderhandelen en ook hier weer wat van af gekregen 13 euro pp.
Na anderhalf uur waren we in de stad.
We werden afgezet bij een hostel, die vol was en erg duur voor een dorm 10 euro pp.
Nou gaan wij niet op een dorm slapen, dus zijn gesplitst.
Het was onderhand zo rond een uur of 9 s avonds en we kregen wel honger en dorst, onze laatste slok water was om 4 uur, die was al een tijdje op.
Maar eerst een slaapplaats dat was belangrijker.
Alles vol, Jeremy begon te tieren en te vloeken met zijn onderhand beroemde gezegde IK GA NOOIT MEER MEE.
Na dik een uur te hebben rond gelopen, kwamen we een soort hotel tegen met een bord rooms, en voor maar 10 euro.
En ja zeg ze hadden een kamer vrij.
Het meisje zei het is wel 4 hoog en geen lift, dat maakt niet uit we hebben een bed.
We vroegen of we onze tassen nog even beneden konden laten want we hadden echt vocht nodig en voedsel, het was al half 11.
Dat was geen probleem zei ze.
We waren al een weekend markt tegen gekomen, dus daar gauw onze buik gevuld.
Toen naar ons hotel, hoe zou de kamer er uit zien, want dat wisten we natuurlijk niet.
Maar wat een verassing zeg, een groot bed warm water douche een tv, koelkast en zelfs badslippers.
Jeremy werd weer een beetje blij, zou hij dan toch nog een keer met me mee willen, hahaha.
En dan word je de volgende dag weer wakker in Thailand, toch wel een vertrouwd gevoel, de mensen zijn vriendelijk het eten is verrukkelijk, en een stuk goedkoper dan Laos.
Daar aten we voor 6 euro op de markt hier voor nog geen 3 dat scheelt toch een hoop.
Eerst maar even de was weg brengen want alles is stoffig en vies.
Daarna bij een duur hotel het zwembad ingegaan, ja tegen betaling van de hoofdprijs.
Maar de stad hebben we verleden jaar al gezien dus dit was wel lekker.
Alleen het zwembad zelf lag in de schaduw, en ijs koud, daar viel niet in te zwemmen, daar betaal je nou voor grrrrr.
We hadden er achteraf gewoon in kunnen glippen, dat doen we de volgende keer dan maar als we weer zo iets hebben.
De volgende dag de was ophalen, o jee waar was het ook al weer, dat straatje rechts toch, of nee links.
was toch voor in de straat, of toch achter of in het midden, pfff gelukkig toch nog terug gevonden.
Met onze fris ruikende wasgoed zij we de koffers in gaan pakken, en de volgende dag naar Chaing Mai gegaan.
Hier vandaan is het iets makkelijker te reizen.
Zonder lekke band of stukkende motor zijn we weer in het hotel waar we verleden jaar ook 4 dagen verbleven, met een heerlijk zwembad waar je wel in kan zwemmen.
We wilde een fan room maar die waren vol wel de volgende dag.
Dus een airco kamer, ja wel ff bijna 3 euro duurder maar het is even niet anders.
Geeft die doos gewoon te veel terug, zaten we uit eindelijk voor dezelfde prijs als een fan room, toch wel even leuk.
Op dit moment zijn we druk aan het vergaderen waar we heen gaan, dit zal voorlopig nog even Thailand zijn.
Een ticket terug naar de Filippijnen is iets te duur jammer genoeg.
W
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
