Kuantan en Mersing

Zo alles verliep soepel met de bus, kwamen aan op het grote busstation, van daar konden we met de lokale bus naar de stad super geregeld.
Aangekomen in de stad nog 2km lopen naar ons homestay.
Deze lag in een dure wijk met grote mooie huizen.
Na even zoeken hadden we hem gevonden.
Het zag er wel heel verlaten uit, er was ijzerhekwerk voor de ramen en voor de deur en alles zat op slot.
Wij roepen maar niemand te bekennen, wat de fuck is dit nou weer.
Jeremy begon al gelijk weer te mauwen ik doe het niet meer wat is dit nou we hebben toch geboekt via boeking.com.
Hij ging toch maar even de mail na lezen, en ja hoor daar stond dat er geen receptie was en dat we moesten bellen als we er waren.
Godver we kunnen niet bellen wat nou zei Jeremy.
Nou geef je telefoon maar ik loop gewoon naar de buren en vraag of ze ff willen bellen, komt wel goed schatje.

Ik bij een buurman even lief gevraagd of hij wilde bellen en dat was geen probleem.
Ik kreeg de eigenaar aan de telefoon, en die zei dat de sleutel in de brieven bus lag en we hadden kamer F.
Dit heb ik nog nooit mee gemaakt.
Nadat we het hek voor de deur en onze kamer hadden open gemaakt kwam de eigenaar.
We zijn hier weer alleen, hebben een grote keuken wasmachine en warm water helemaal voor ons zelf we hebben zelfs een hoekbank waar je echt op bank kan hangen, zo voor de tv.
We konden ook gratis fietsen lenen, mountainbikes.
Nou doe maar we waren het lopen wel even zat, gelijk maar even het dorp in.
We hebben het geweten ook wat een klote dingen zeg ze trapte door en reden voor geen meter.

Aangekomen bij het lokale bus station om te kijken voor morgen, want dan willen we naar de tin mijn, en hangende brug.
De bus was makkelijk te doen, eerst maar wat eten.
Er stond een hamburger tentje, en die was heerlijk.
Nog een tijdje met die man gepraat was weer leerzaam.
We hebben zelfs een dranken winkel gevonden en gelijk maar even 6 biertjes mee genomen.
Ik ging nog even brood kopen en Jeremy bleef buiten bij de fietsen.
De jongen in de winkel vroeg of ik single was, hahaha ik had zijn oma wel kunnen zijn.

De volgende dag zijn we met de bus 50 km verderop naar een plaatsje gegaan waar wat te doen was.
Je kon er zelfs met een soort shuttlebus een heel rondje doen.
Dat leek ons wel wat, oei even vergeten dat het vrijdag was, en dat is hier letterlijk een vrije dag, dus geen bus grrr.
Dan maar lopen is ook leuk, het was alleen bloed heet en was ook nog een hele klim naar die mijn.
Ja hoor we hadden het kunnen weten dicht natuurlijk, ze hebben vrij.
De hangbrug daar konden we gewoon over heen, ach het is niet die we hebben gehad in Tamaran maar was wel leuk zo even door de natuur te wandellen.
Ja wat nu dan maar weer terug, o ja we zagen een bord van 3D museum dat is altijd wel grappig om te doen.
Dit was van een chinees, ja die vind je hier echt op elke hoek, en die nemen nooit vrij.

We werden vriendelijk ontvangen, waren ook de enige.
We kregen uitleg hoe je het beste je foto kon maken.
Het was niet zo groot als die in Thailand maar koste ook geen drol aan intree.
Boven was er een man en die maakte foto's van ons samen, hij had toch geen andere klanten dus was blij dat er mensen waren.
Toen we klaar waren kregen we allebei een flesje water omdat het zo warm was.
Zo het was toch nog een leuke dag.

Toen we terug waren en even op internet zaten kregen we eerst een leuk bericht van een vriend van ons, die gaat trouwen en of wij wilde getuigen.
Ook stond er een bericht of we zo snel mogelijk contact wilde opnemen met Jeremy zijn zus.
Mijn maag draaide al weer om wat is er nu weer.
Jeremy zijn moeder heeft een hart stilstand gehad, jezus we schrokken ons rot.
Maar ze is gedotterd zat een bloedprop en ging weer wat beter, we hoefde niet naar huis.
Op dit moment weten we het even niet meer, er gebeuren zo veel nare dingen thuis.
De volgende Nacht om 2 uur kwam Jeremy zijn moeder op msn , ja het is hier 7 uur later.
we zijn blij dat we even contact met haar hebben gehad, en als alles goed gaat mag ze over 2 dagen naar huis.
Het was een kort nachtje ik slaap de laatste tijd erg slecht, na al die toestanden van de laatste tijd.
Dit was maar goed ook anders had ik de telefoon vannacht niet gehoord.

De volgende ochtend liepen we naar de bus, daar vond ik 100 ringet is 21 euro, dat was wel weer fijn toen met de bus naar Mersing, dit plaatsje ligt aan de kust van hier gaat de boot naar Tioman eiland.
We slapen hier 1 nachtje en nemen morgen de boot van 8 uur naar het eiland.
Daar blijven we 2 weken, we moeten nu maar even centraal blijven.
Er is daar een vliegveld en het eiland ligt niet ver van kuala lumpur, als er wat is kunnen we zo weg.
Onze laatste twee en halve week gaan in, hopelijk kunnen we de laatste 2 weken nog zonder vervelende berichten onze reis afsluiten.
En genieten van dit mooie land.
Dit is tevens denk ik 1 van de laatste berichten die ik op de blog zet, of er moeten wel hele leuke en vreemde dingen gebeuren.
Na deze komt er nog 1 en dan zit het er op.